دختر سرما

من دوست هستم با آسمان و زمین آمده ام تا سرما را با بهار آشتی دهم.

دختر سرما

من دوست هستم با آسمان و زمین آمده ام تا سرما را با بهار آشتی دهم.

پله ی اول

سلام

از اینکه نوشته های قبلیم مورد لطف دوستان قرار گرفت خوشحالم و ازهمشون تشکر میکنم.

پاشو           پاشو

پاشو            گلدونو بیار

وقتشه

 سنبل بکاریم

 

 

نیازی نیست به اینکه نگاهی به آسمون داشته باشی تا ببینی ابری یا آفتابی مهم اینه که تو و دلت باید آفتابی باشه و خورشید اگر هم که پشت کوهها پنهان شده از روشنی دل تو خجالت بکشه و بیرون بیاد تا دل همه رو آفتابی کنه تا به همه‌ی جنگل‌ها دست گرم خودش رو ببخشه.

                        با    هم     میشه

                               تو    روزهای    ابری

                                           از   گم شدن   خورشید

                                           نترسید

                    باهم

                  پشت ما

                     کوهه

                        

                         نمی‌ترسیم   نمی‌افتیم،   نمی‌بازیم،

         این آواز

         نمی‌میره

         تا وقتی که

       هم آوازیم

 

باید محکم روی پاهات وایستی.

باید باور کنی

که تو

   یک انسانی

      اشرف مخلوقات

پس برس به آنچه که هستی

و برایت خدا از ابتدا قرار داده است.

عزیز دل

مهم نیست که کجا هستی

باید بهترین و مهمترین باشی...

                        *****

با خود فکر نکن که من چیزی نمی‌دانم.

توی دلت نگو که این هم یه الکی خوشِه...

حتماً تا حالا براش مشکلی پیش نیومده...

نمی‌فهمه که من چه مشکلی دارم...        

                                        و...

             نمیگم کاملاً می‌دونم

      اما تا کی می‌خوای؟

توی پیله‌ی خودت بمونی

و. بگی

             نمی‌شه

نمی‌خوام

اگر سر جات بمونی و به همه چیز پشت کنی چی میشه؟

یه روزی من خودم فکر می‌کردم که اگه به همه چیز پشت کنم همه چیز دنبالم میاد و التماسم رو میکنه اما غافل از اینکه دیگه اونوقت که میاد دیگه هیچ امیدی نیست دیگه اون دل، دل نیست. دیگه براش اهمیت قبل رو نداره، شاید اگه کمی هم بدبین باشیم نسبت به تمامی دنیا پشت می‌کنیم و حرفهای ناامیدکننده می‌زنیم:

«که آی دنیا ارزش نداره، آی ناامیدم، اصلاً حوصله ندارم، دنیا برام تموم شده چرا همه‌ی بلاها سرِ من میاد، آخه چرا مگه من چه گناهی کردم و...»

تازه اگه خیلی هم شاهکار به خرج بدیم یه بلایی سر خودمون میاریم تا نشون بدیم چقدر از دنیا بریدیم...

من همه‌ی این راهها رو رفتم...

به هیچ مقصدی هم نرسیدم و فقط گیج شدم.

بیاییم به خودمون و آنچه که خدا درونمون به ودیعه گذاشته نگاهی بیندازیم.

*بیاییم کمی دعا کنیم*

یه درد دل ساده

یه گپ خودمانی

**با خدا

*اونی که می‌دونه

*در چه حالی هستیم

*نگو منو فراموش کرده،

*نگو باهاش قهرم،

*نگو به صدام گوش نمی‌ده...............

من میدونم اگه سعی کنیم حتماْ جواب میده 

   فقط یه بار سعی کن مطمئنم جواب میگیری.....

نظرات 1 + ارسال نظر
سینا پنج‌شنبه 10 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 03:42 ب.ظ http://www.transsexual.blogsky.com

سلام! بازم اول شدم. خوب وقتی آدم عادت به اول بودن کرده باشه همین میشه دیگه!!! (خودمونیم چقدر تحویل گرفتم خودموها!) قشنگ بود. خیلی هم قشنگ بود. من که پرواز کردم با خوندنش. بقیه رو نمی‌دونم. هیچکس چتر نجات نداره؟! کمک............ دارم سقوط می‌کنم از اون بالا..........
همینطوری ادامه بده. با انرژی. با پشتکار و با استقامت.
یا حق

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد